کارگران به دنبال نانِ شب و لاکچری‌ها به دنبال پوشاکِ سگ!

در حالیکه در اپلیکشن‌هایی مانند دیوار بسیاری به دنبال کارگری برای تامین پوشاک فرزندانشان هستند برخی نیز به دنبال خرید لباس برای سگهای خانگی‌شان هستند!

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از آناج: اپلیکیشن‌هایی مانند دیوار در دلِ محاسنی که دارند گاهی اوقات به خوبی بلبشوی فرهنگی جامعه را نشان می‌دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اپلیکیشن‌هایی که بنا بود که کارها را برای مردم راحت‌تر کنند اما به دلیل عدم نظارت و سهل انگاری گردانندگان آن گاه بازار مسکن و خودرو را به تلاطم کشیدند و گاه با آگهی‌های عجیب ثبت شده صدای کاربران را در آوردند. درخواست مانکن بدون لباس برای عکاسی یا همان nude و درخواست همکاری از بانوان برای آتلیه‌های نامناسب عکاسی از جمله برخی هنجارشکنی‌هایی است که در این برنامه‌ها رخ می‌دهد و نبود نظارت کار را برای سوءاستفاده آسان می‌کند.

در کنار چنین اتفاقاتی اما اپلیکیشنی مانند دیوار یکی از ویترین‌های شکاف طبقاتی در جامعه است. جایی که در یک سو می‌توان در آن به جست‌وجو آپارتمان‌های میلیاردی رسید و در سوی دیگر آن در همین تبریز نشان خانه‌های 70 یا 80 میلیون تومانی را گرفت. اپلیکیشنی که کاربران آن در یک سو تقاضای کار در منازل و کار ساختمانی به دلیل وا ماندن در هزینه‌های لباس مدرسه‌ فرزندشان را می‌دهند و در سوی دیگر عده‌ای لباس حیوانات خانگی به فروش می‌رسانند! لباس‌هایی که در نگاه اول فکر خواهید کرد برای کودکی دو یا سه ساله دوخته شده است!

البته این فروشندگان در قسمت توضیحات به کَرمشان نیز اشاره دارند و توضیح می‌دهند که این لباس‌ها را برای حیوانات خانگی‌تان تنها و تنها با 80 و 150 هزار تومان به فروش می‌رسانند! یعنی همان پولی که با آن می‌شود یک دست لباس مدرسه برای یک دانش آموزِ نیازمند ابتدایی خرید که در چنین روزهایی چشم دوخته به دستان پدری که شرمنده خانواده است. کار از شکاف طبقاتی که بگذرد به فقر فرهنگی می‌رسد. فقر فرهنگی یعنی اینکه در مقابل شعائر دینی به بهانه روشنفکری قد علم کنیم و طالب آن باشیم که خرج سفر حج و اماکن زیارتی را برای نیازمندان خرج کنیم اما حاضر نباشیم به جای خرید لباس برای سگ و گربه‌مان این هزینه را به یک دانش آموز نیازمند بدهیم.

ویروس تفاخر به شکاف طبقاتی گویی به تبریز نیز رسیده است و آگهی‌هایی از این دست نشان می‌دهد که اگر روزگاری مردمان تبریز از گرداندن حیوانات خانگی اِبا داشتند این روزها به دنبال پوشاک و لوازم بهداشتی برای حیوانات خانگی‌شان هستند. در شرایطی که بسیاری در نان شب مانده‌اند و برای خرید لباس مدرسه کودکانشان شرمنده هستند و عده‌ای به دنبال چنین بازی‌های لاکچری هستند باید گفت: میان ماه من تا ماه گردون/ تفاوت از زمین تا آسمان است!

 

  انتهای پیام/ 

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۲۳۱۸۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مرکز «پوشاک استوک» منطقه شدیم

سیاست شکست خورده ممنوعیت واردات پوشاک، نه تنها ایران را به بستری مناسب برای قاچاقچیان این کالا تبدیل کرده است؛ بلکه طبق جدیدترین اظهارنظر فعالان صنعت پوشاک، ایران تبدیل به مرکز کالا‌های استوک منطقه شده است.

به گزارش اکوایران، با تشدید تحریم‌های ایران در اوایل سال ۱۳۹۷ دولت واردات پوشاک را همچون بسیاری از اقلام وارداتی دیگر ممنوع کرد. بدین ترتیب واردات رسمی به نفع قاچاق کنار کشید. موضوعی که همواره مورد نقد فعالان صنعت نساجی و پوشاک بود.

اخیرا نمایندگان بخش‌خصوصی در اتاق بازرگانی تهران به چالش‌های صنعت نساجی و پوشاک پرداختند. طبق اظهارات فعالان این صنعت، موضوع تخصیص و بازگشت ارز صادراتی، قاچاق به‌ویژه قاچاق پوشاک استوک از جمله مهمترین چالش‌های این روز‌های آنهاست.

هرویک یاریجانیان، رئیس کمیسیون صنعت و معدن اتاق تهران گفت: با وجود گذشت یک ماه از سال جدید، هنوز همه صنایع درگیر بلاتکلیفی هستند. ما نمی‌دانیم قیمت ارز در روز‌ها و ماه‌های آتی چه روندی را طی خواهد کرد و این یعنی نمی‌توانیم برای ورود به بازار‌های بین‌المللی و فعالیت در آن برنامه‌ریزی داشته باشیم. بی‌ثباتی طی سال‌های اخیر باعث شده است که ما متاسفانه از تمام بازار‌های بین‌المللی دور بمانیم.

مهدی پورقاضی، عضو سابق هیات نمایندگان اتاق تهران نیز گفت: آنچه صنایع را رنج می‌دهد، این است که سیاست‌های پولی و بانکی و ارزی است که بانک مرکزی و دولت به کار می‌گیرند همان سیاست‌هایی است که سال‌ها به کار برده شده و نتایجش هم معلوم است. برای مثال اصرار دارند که نرخ دستوری پایینی برای ارز اعلام کنند و از این طریق به افراد و گروه‌های خاص ارز ارزان بدهند.

امین مقدم، عضو هیات نمایندگان اتاق تهران به مشکلات موجود در حوزه نقل‌وانتقال پول، مبادلات ارزی و بازگشت ارز صادراتی سخن گفت و خواستار رفع آن‌ها شد.

طبق گزارش اتاق بازرگانی تهران، تراز صنعت نساجی در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال قبل از آن ۳ برابر منفی شده در حالی که حدود ۸۰درصد کالا‌های ما در کشور در حال تولید است.

مسعود شاه‌بختی، بازرس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک گفت: جهش تولید در صنعت نساجی و به طور کلی دیگر صنایع اتفاق نمی‌افتد مگر اینکه سیاست‌های بانکی ما اصلاح شود. در حال حاضر بسیاری از کشور‌ها از ما تقاضای کالا دارند، اما همکاران ما در این صنعت به دلیل تحریم‌های بانکی و مشکلات ارزی قادر به صادرات کالا نیستند.
مرکز توزیع کالای استوک

سعید جلالی قدیری، دبیر جدید اتحادیه تولید و صادرات صنایع نساجی و پوشاک ایران در این نشست با نقد از وضع موجود گفت: مساله اول ما تخصیص ارز و مساله دیگر قاچاق است. در مورد تخصیص ارز شفافیت وجود ندارد و همه اعم از صراف و ترخیص‌کار از رانت‌های موجود استفاده می‌کنند.

او افزود: در مورد قاچاق هم با وجود ممنوعیت واردات پوشاک که ما مخالف آن هستیم؛ ما اکنون مرکز توزیع کالای استوک در منطقه شده‌ایم. پنج سال است تلاش می‌کنیم بگوییم قاچاق بد است. ما نباید واردات را ممنوع کنیم و ممنوعیت واردات مشکلی از ما حل نخواهد کرد. قدیری تاکید کرد: ما در صادرات پوشاک و نساجی مزیت داریم؛ اما اینکه با چه مدلی جلو برویم مهم است.